O tym jak wyglądały moje początki

przez Eliza Wydrych

Jedna z czytelniczek zapytała mnie czy na blogu są takie stylizacje, które dziś mnie śmieszą i których nie założyłabym za żadne skarby. Kliknęłam więc w archiwum moich wpisów i cofnęłam się do roku 2008. Ten powrót do przeszłości wywołał we mnie tyle pozytywnych emocji i przypomniał tyle śmiesznych momentów, że postanowiłam o tym napisać. Zobaczcie jak wyglądały moje początku i od czego wszystko się zaczęło.

Cofnijmy się do roku 2008
Byłam wtedy 19letnią studentką pierwszego roku psychologii i początkującą blogerką. Zaraz po założeniu bloga wstydziłam się pokazać twarz czy sylwetkę, więc stylizacje pokazywałam na podłodze. Dosłownie.

all
5b364cb600256a594ae5a21c

W końcu się przełamałam, ale nie na tyle by pokazać twarz. Robiłam w photoshopie esy floresy na twarzy, albo po prostu w paintcie zamalowywałam twarz czarnym sprayem. Zdjęcia były robione oczywiście w mieszkaniu na tle zielonej ściany albo meblościanki.

2d6afbfb002508ed4afa0353
8c74af5f0023bcb64aea01ba
6a4fc32d002b7b464b09acfb
Chyba po trzech miesiącach pokazałam swoją twarz. To moje pierwsze stylizacje. Wtedy jeszcze prowadziłam bloga na platformie pinger.pl

65422dfc001cb66f4afffa8a
3c2aa2e10024300f4afd5477
6bec6a7200009de34b0d7544
71a160e5001feb164b0c0f8c
Jakiś czas później z robieniem zdjęć przeniosłam się do salonu i zaczęłam przybierać mega dziwne pozy.  Po prostu stałam na jednej nodze, jak bocian i patrzyłam w dół jakby było tam coś niesamowicie interesującego.

4bc07d24002344984b5da644
9574eb36000be4804b5b0cdb
be26c05700034c6f4b6d8621
36d969cf00042ffd4b546825
3ef0bc490011dddd4b5488ff
Prosto z salonu przeniosłam się… na balkon! Naprawdę byłam wtedy zachwycona pomysłem robienia zdjęć w tamtym miejscu.

Nie byłabym sobą gdybym nie przybrała jakiejś dziwnej pozy: brałam się pod boczki i (o dziwo) patrzyłam prosto w obiektyw.
46fa9b2d0020894b4ba35580
22a311450028132d4b867236
cc33c1ea0024df994b9f8675

choć nie zawsze
3d846ac50010edc94b82b0f7
Potrzebowałam roku aby wyjść na zewnątrz i robić zdjęcia na dworze. Wróciłam jednak do starych przyzwyczajeń i znowu patrzyłam w dół

8368367e000520dd4bdec310
karmel3-685x1024
trnczyk11
brown1-685x1024-1
Na szczęście później było już tylko lepiej…

Wrzucam to po to, żeby się trochę pośmiać i powspominać jak to kiedyś było, ale przede wszystkim chcę pokazać Wam, że każdy, ale to każdy może odnieść sukces w tym co robi. Chce aby ten wpis i moja przemiana była dla Was motywacja. No zobaczcie jak ja wtedy wyglądałam. Chodziłam bez makijażu, miałam nieułożone włosy, zakładałam tuniki do rajstop i przybierałam dziwne pozy, a jednak ludzie wchodzili na mojego bloga, komentowali i czytali moje nieudolne teksty.

Z miesiąca na miesiąc się zmieniałam, rozwijałam, dodawałam nowe rzeczy, aż w końcu doszłam do tego co jest teraz. Oczywiście wciąż sporo nauki przede mną, ale kiedy patrzę wstecz to mam poczucie, że wykorzystałam ten czas na maksa. Jestem z siebie cholernie dumna. I dziękuję Bogu, że dał mi siłę w momentach kryzysowych i nie pozwolił bym bloga usunęła (wierzcie mi, było takich momentów sporo).

Czy miałam konkretny plan działania i czy wiedziałam, że robię dobrze? Nie! Zawsze podążałam zgodnie ze swoim sumieniem i radziłam się osób mądrzejszych ode mnie. Chłonęłam wiedzę jak gąbka i byłam otwarta na zmiany. Bo właśnie kochani, zmiany są konieczne. Są nieodłącznym elementem rozwoju. Coś co zdaje egzamin dziś, za pół roku może już nie mieć większego sensu. Jak się w tym nie pogubić? Słuchać intuicji, po prostu.

Wciąż dostaje dziesiątki pytań typu „myślisz, że warto jeszcze zakładać bloga, tyle ich już jest”, „Eliza czy jak założę teraz bloga to mam jeszcze szansę się wybić?”. Oczywiście, że warto zakładać blogi i oczywiście, że macie szansę się wybić. Najważniejsze jest to byście LUBILI to co robicie, pisali o tym co was fascynuje, cieszy, ciekawi. Nie oczekujcie, że po miesiącu czy trzech, reklamodawcy zasypią Was ofertami, a czytelnicy komentarzami. Nie oczekujcie zaskakujących statystyk i sławy. Nic nie dzieje się z dnia na dzień. Warto stawiać sobie coraz to nowe cele i dążyć do ich realizacji. Nawet jeśli na początku wydaje nam się, że coś jest poza naszym zasięgiem nie poddawajcie się. I nie mam tu na myśli tylko blogowania.

Ja dziś mogę śmiało powiedzieć, że dzień w którym założyłam bloga, był jedną z najlepszych decyzji w moim życiu!

Dajcie znać, czy dziękujecie sobie dzisiaj za trafne decyzje podjęte x lat temu?

 

ZOBACZ TAKŻE

229 komentarzy

Biscuit 31 stycznia, 2014 - 9:19 am

Która to ta stylizacja? 😉

Odpowiedz
Monika 31 stycznia, 2014 - 9:23 am

W tym patrzeniem w dół to był chyba etap w całej blogosferze, bo pamiętam więcej takich zdjęć na innych blogach i chyba w ciężkich momentach swojego życia sama sobie zrobiłam podobne zdjęcia 😀

Odpowiedz
Magda 31 stycznia, 2014 - 9:23 am

Rzadko cokolwiek u Ciebie komentuje, ale czuje że tym razem muszę 😉 Bardzo dobry wpis! pokazałaś w nim przede wszystkim dystans do siebie. Zaczęłam odwiedzać Twojego bloga jakiś rok temu i szczerze przyznam, że nigdy nie cofałam się do wpisów np. z 2009 roku. Podsumowując – wyrobiłaś się 🙂 co oczywiście nie oznacza że wtedy wyglądałaś jakoś beznadziejnie i strasznie (chociaż te foty z podniesioną nogą 😛 wtf?:P) 😉 tak jak napisałaś, jesteś żywym przykładem tego, że człowiek ambitny, nie stojący w miejscu (na jednej nodze :P) może zrobić coś tylko dla siebie i przy okazji odnieść sukces;) pozdrawiam!

Odpowiedz
SECOND HAND BLOG 2 lutego, 2014 - 12:03 am

zgadzam się!!! a po drugie bardzo ładnie wyglądasz w długich włosach! megaaa!

Odpowiedz
magda 31 stycznia, 2014 - 9:25 am

Drugie zdjęcie na balkonie: wyglądasz na nim cudownie! 🙂
Fajny wpis, bardzo motywujący!

Odpowiedz
Paula 31 stycznia, 2014 - 10:54 am

Popieram !! Na tym zdjęciu wyglądasz mega !!!!!

Odpowiedz
Paulina 31 stycznia, 2014 - 9:26 am

Na pytanie na asku dotyczące noszenia podróbek odpisałaś, że jest to „słabe”, a z tego co widać na załączonych zdjęciach kiedyś sama je nosiłaś:)

Odpowiedz
Fashionelka 31 stycznia, 2014 - 9:36 am

nigdy nie nosiłam podróbek, gdzie jakąś widzisz? 🙂

Odpowiedz
Olga 31 stycznia, 2014 - 9:43 am

CK – torba – to niestety Elizko podróbka:)

Odpowiedz
Fashionelka 31 stycznia, 2014 - 9:47 am

kupiłam ją w tk maxx w Anglii, to była moja pierwsza markowa torebka. Jest oryginalna 🙂

Odpowiedz
http://instagram.com/adriana_wm 31 stycznia, 2014 - 3:48 pm

Torebki CK kosztuja w TK Maxx po 40-60 funtow, wiec kupowanie podrobki za jakies 20-30 kompletnie nie mialoby sensu;) Pozdrawiam

Odpowiedz
Fashionelka 31 stycznia, 2014 - 3:55 pm

z tego co pamiętam kosztowała 50f 🙂

Odpowiedz
Anonim 2 lipca, 2014 - 9:53 am

Matko co za ludzie !!! Co byś nie wstawiła na swoim blogu, zawsze znajdzie się ktoś, kto zechce Ci wbić szpile ;-/. Nie jestem Twoją zaciętą obrończynią, ale już się przykro robi czytając te komentarze.

Odpowiedz
Dora 12 listopada, 2020 - 10:13 pm

Obserwuje Cię już bardzo długo. Żadko komentuje, właściwie wogole. To co robisz to jest jakiś kosmos. Jesteś niesamowicie kreatywna. Pomysłami sypiesz jak z rękawa. Mam wrażenie że czego się nie dotkniesz to zamieniasz w złoto. Twoja przemiana i wzrost pewności siebie. Wow! Do tego jesteś jeszcze dobrym i „normalnym” człowiekiem. Gratuluję

Odpowiedz
Eliza Wydrych Strzelecka 13 listopada, 2020 - 9:39 am

Aw dziękuję za takie ciepłe słowa 🙂

Odpowiedz
wikilistka 31 stycznia, 2014 - 9:26 am

😉 Potrzebowałam dziś tego tekstu.
Wiesz,czemu moim zdaniem Ci się udało ? Pokazujesz stylizacje, w których można spokojnie na co dzień wyjść do miasta… przejrzałam te zdjęcia i w większości bez problemu pokazałabym się ludziom więc super.

Odpowiedz
Ilona 31 stycznia, 2014 - 9:26 am

Hahaha 😀 Od dzisiaj to mój ulubiony wpis na Twoim blogu! 😀 fajnie, że masz taki dystans do siebie i umiesz sama z siebie się pośmiać 🙂 Myślę, że każda z nas ma takie zdjęcia nad którymi myśli „jak ja mogłam tak się ubierać/wyglądać? ” 😀 Wpis Ci wyszedł super! 🙂

Odpowiedz
nkfn 31 stycznia, 2014 - 9:27 am

Myślę, że kwestia dotycząca decyzji, która powoduje, że czujemy się „spełnieni” jest mocno przesadzona. Zwłaszcza tu i teraz. Całe życie dążymy do tego, by w momencie naszego kresu, kresu naszej wędrówki wtedy podsumować nasze decyzję i stwierdzić: Tak, czuję się spełniona w życiu! 🙂 Wszystko przed Tobą i mogą być jeszcze decyzje, które diametralnie zmienią Twoje życie w zupełnie innym kierunku, a mogą być takie (czego Ci życzę!) które otworzą niejedne drzwi..

________
Początki zawsze bywają.. dziwne! 🙂 Ty z buźki nic się nie zmieniłaś – nadal piękna.
Najważniejsze to sukcesywnie dążyć do sukcesu i pokochać to, co się robi. W tym przypadku pokochać blogowanie. 🙂

Odpowiedz
Sisters About 31 stycznia, 2014 - 9:27 am

Eliza, no nie wierzę! Co za zmiana! Najważniejsze to mieć dystans do siebie:D

Odpowiedz
Kinga 31 stycznia, 2014 - 9:28 am

hahaha zdjęcia na jednej nodze wymiatają ! 🙂

Odpowiedz
Fashionelka 31 stycznia, 2014 - 9:33 am

są mistrzowskie, ja mam ich całe mnóstwo. Naprawdę nie wiem o co mi chodziło. Ani to nie wygląda dobrze, a ni nie eksponuje stylizacji

Odpowiedz
Ewa 31 stycznia, 2014 - 9:53 am

Ale jak dobrze na tych zdjęciach widać but. Jeden chociaż 🙂 Za to spuszczenie głowy w dół powoduje zakrycie twarzy 🙂

Odpowiedz
Wiktoria 31 stycznia, 2014 - 9:59 am

Mega post! a stanie na bociana jest the best hahaha bardzo motywujacy wpis 😉

Odpowiedz
Kinga 31 stycznia, 2014 - 5:11 pm

ja tam do tej pory widuje czesto i gesto zdjecia na bociana 😉 sa mega 😉

Odpowiedz
Martedzik 4 lutego, 2014 - 11:50 am

A ja myślę że chodziło Ci kochana o pokazanie obuwia, i obcasa 🙂 dlatego taka poza na bociana 🙂 a głowa w dół sugeruje, że nie do końca jeszcze oswoiłaś się z pokazaniem twarzy w tamtym czasie i to takie pewnie odruchowe działanie 🙂 Brawo za sukces jaki osiągnęłaś i nawet wtedy ślicznie wyglądałaś 🙂

Odpowiedz
Ania 31 stycznia, 2014 - 9:28 am

Dobrze, że masz taki dystans do siebie. Trzeba umieć się z siebie śmiać 🙂
Dlatego tu wchodzę – wydajesz mi się jedną z najbardziej naturalnych osób polskiej blogosfery 😉 pozdrawiam

Odpowiedz
Paula 31 stycznia, 2014 - 9:28 am

Hah:) Jesteś taka mega urocza w tym wszystkim. Faktycznie patrząc na zdjęcia widzi się mega progres:) Z kulinariami jest tak samo. Moje pierwsze zdjęcie na blogu? Ruskie pierogi na zielonym talerzu, na taborecie. W tle szafka i kawałek podłogi… 🙂 To zdjęcie co prawda nie jest już na blogu, bo załamałam się gdy je zobaczyłam:) I wiesz co jest najlepsze? Że za rok znów będziemy wspominać to jak się zmieniło wszystko od tego momentu- to jest najlepsze! Ciągły progres i zmiany:)

Odpowiedz
dr Lifestyle 31 stycznia, 2014 - 9:28 am

Doskonale udało Ci się przekuć wady w zalety – w zasadzie robiąc to samo, co pudel zrobił z Karoliną (tyle że na własnej domenie) niesamowicie zyskałaś! Pokazałaś dystans do siebie, pewien rodzaj pokory i przy okazji super autoironię 🙂 Uważam, że to nie tylko bardzo interesujący post, ale dobre posunięcie marketingowe a ten wpis już niedługo będzie w czołówce najpopularniejszych na blogu!

PS. Zanim ktoś postanowi naskoczyć na mnie za porównanie sytuacji – rzecz jasna uważam, że to co zrobił pudelek nie było miłym ani sympatycznym posunięciem a samej Karoliny było mi najzwyczajniej w świecie szkoda w obliczu całego durnego hejtu, który wylał się pod artykułem – bo sama publikacja nie była podkradaniem zdjęć z prywatnego albumu a jedynie powieleniem ogólnodostępnej treści na nośnym portalu.

Odpowiedz
2emka 31 stycznia, 2014 - 9:28 am

stylizacje stylizacjami, ale włosy – co byś z nimi nie robiła – od zawsze cudne! 🙂

gratuluje sukcesu. zazdroszczę. ale tak życzliwie 🙂

Odpowiedz
Klaudia Igielska 31 stycznia, 2014 - 9:29 am

Niesamowicie motywujący wpis 😉
Dziękujemy Ci Elizka ;*

Odpowiedz
dośka 31 stycznia, 2014 - 12:26 pm

Elizo, naprawdę Cię lubię, zaglądam bardzo często, ale..Ale mam pytanie;) Dlaczego uważasz, że podłe? Może nie w najlepszym stylu, ale żeby zaraz podłe? Prawdą jest, że styl Karoliny i ona sama bardzo się zmieniły od początku istnienia bloga. Prawdą jest też, że w wywiadach wypada kiepsko-mało lotnie, jest spięta, mało naturalna (w zasadzie jest taka w każdym video z jej udziałem). Taka jest, niestety, prawda: dobrze wygląda na zdjęciach, ale nic poza. Czy jestem podła, mając takie zdanie? Nie sądzę. Co do Ciebie natomiast – uważam, że to Ty powinnaś zajmować pierwsze miejsce we wszelkich rankingach, to Twój blog jest różnorodny, masz lekkie pióro, a kamera Cię lubi, jesteś naturalna.Pozdrawiam Cię serdecznie i tak trzymaj! jeszcze z czystej ciekawości: jaki miałaś temat magisterki?

Odpowiedz
dr Lifestyle 31 stycznia, 2014 - 9:01 pm

Zgadzam się z Twoją opinią a fragment o powieleniu ogólnodostępnej treści dodałam, żeby nie roztrząsać tematu rzekomego „donosu”, który według różnych źródeł zrzucany jest na jedną z popularnych blogerek.

Tak czy siak widzę, że nie tylko ja uważam ten post za świetne urozmaicenie! 🙂

Odpowiedz
wero 4 lutego, 2014 - 9:54 am

Każdy dostaje to na co zasłużył. Brak pokory, buta, arogancja oraz śmieszne odszczekiwanie się słowo za słowo po każdym negatywnym komentarzu jest żałosne. podobnie jak ich kasowanie i blokowanie IP na każdym możliwym serwisie społecznościowym . Brak klasy jest rażący i robi się śmieszny. A udawanie kogoś kim się nie jest, nie było i nigdy nie będzie- mam na myśli miejsce pochodzenia- raczej zraża ludzi niż rodzi sympatię.

Odpowiedz
Dorota 31 stycznia, 2014 - 9:30 am

Twojego bloga śledzę prawie od początku, miło było się cofnąć te parę lat wstecz. Pozycja bocianka mnie rozwaliła totalnie! <3

Odpowiedz
czmiel 31 stycznia, 2014 - 9:30 am

Mega, mega motywujące słowa!

Odpowiedz
MrsVain 31 stycznia, 2014 - 9:31 am

Oj pamiętam te pierwsze stylizacje 😉 w sumie to jestem „z Tobą” chyba od początku bloga na pingerze i przez tą całą, że tak powiem, ewolucję 🙂 Ja do blogowania podchodziłam parę lat a wszystko zaczęło się od obserwacji innych na pingerze czy blogspocie. Wiadomo, każdy ma szansę, żeby się wybić ale i wymagania czytelników też poszły ostro w górę, więc chociażby, żeby wbić się pomiędzy kilka dobrych osób potrzeba wiele wysiłku ale nikt nie mówił, że będzie łatwo i że wszystko przyjdzie po miesiącu czy dwóch 🙂 Fajny jest taki flashback, mam nadzieję, że za parę lat i mi przyjdzie powrót do początków i zaśmiania się pod nosem 🙂 Pozdrawiam!

Odpowiedz
Isia 31 stycznia, 2014 - 9:32 am

łał … czytając dwa ostatnie akapity po prostu mam łzy w oczach , sama prowadzę bloga już spory czas i również jestem jeszcze na pingerze ,dużo myślałam nad zmianą , aktualnie mam jakiś czas przerwy ale teraz wiem ,ze muszę wrócic ! Muszę wrócic do mojego bloga i prowadzic go tak jak to sobie wyobrażam ! Mam bardzo dużo pomysłów które muszę zrrealizowac ! Dzięki Tobie wiem ,że może się udać a ja będę robiła w końcu to co zawsze sprawiało mi najwięcej przyjemności !

Pozdrawiam ,Iśka

http://ekstremalnie.pinger.pl/

Odpowiedz
Aga 31 stycznia, 2014 - 9:33 am

Widać że masz dystans do siebie brawo :))) nie było tak zle każdy kiedyś inaczej wyglądał i każdy się zmienia 🙂 pozdrawiam

Odpowiedz
Szachogluchowicz 31 stycznia, 2014 - 9:33 am

Każdy jakoś zaczyna, i początki często odbiegają od tego co chcemy osiągnąć lub jak to powinno wyglądać, jednak ważne czy się rozwijamy i czy dążymy do celu wyznaczając coraz trudniejsze

Odpowiedz
asik 31 stycznia, 2014 - 9:35 am

ja do dziś noszę tuniki do rajstop! cos w tym jest nie tak?? wydaje mi sie , że dobrze wyglądam!! 🙁

Odpowiedz
Fashionelka 31 stycznia, 2014 - 9:37 am

te tuniki były mega krótkie, widać mi było tyłek! 😀

Odpowiedz
alicja 1 lutego, 2014 - 3:41 pm

jest! nie rob tego 🙁

Odpowiedz
Katie 31 stycznia, 2014 - 9:37 am

Pamiętam Cię jeszcze z pingera. Długo „nie lubiłam” i uważałam, że zadzierasz nosa, kumplujesz się z Kominkiem, a wszystko co masz, masz „po znajomości”. Obserwuję Cię od samego początku i muszę to napisać: brawo! Z roku na rok rozkwitasz, a ja od kilku miesięcy wchodzę na Twoją stronę nie, żeby się pośmiać, ale żeby zobaczyć, co tym razem pokazałaś/napisałaś/kupiłaś. Tak trzymaj 🙂

Odpowiedz
Kinga 31 stycznia, 2014 - 9:40 am

hahaha kocham Cię za ten post! Myślałam, że tylko ja w tym wieku zakładałam tuniki do rajstop ;P

Odpowiedz
RockCandy 31 stycznia, 2014 - 9:41 am

Eliza- moja motywacja 😉

Odpowiedz
Ewa 31 stycznia, 2014 - 9:41 am

Wszystkie straszne ;), ale ty śliczna i z dystansem do tego :).

Odpowiedz
Kasia Znana 31 stycznia, 2014 - 9:42 am

Ładny kawałek historii! Fajna retrospekcja. Nawet uśmiałam się przy tym bocianie ;D Pozostaje tylko życzyć dalszych sukcesów!

Odpowiedz
Dorota Zalepa 31 stycznia, 2014 - 9:44 am

Mega wpis 🙂 Komiczny i z dystansem. Fajnie porównać początki z tym co aktualnie pojawia się na blogu. No przepaść jest! Ale śmieszne te zdjęcia z rozmazaną twarzą i „na bociana”.

Odpowiedz
Furia 31 stycznia, 2014 - 9:45 am

własnie chciałam poszperać żeby zobaczyć jak wyglądały Twoje pierwsze publikacje na blogu i proszę 🙂
Moda i uroda to chyba jakaś zupełnie inna bajka której ja nie ogarniam. Ty jesteś inna bo poruszasz mnóstwo innych tematów, które dla mnie są ciekawostką.
Co do anonimowości to ja chyba nigdy sie nie przełamię bo mój blog odbiega wizerunkowo od działalności zawodowej a moi klienci mogliby nie zrozumieć że szanowna pani F pisze o seksie i swoich przygodach 😉
pozdrawiam Cię serdecznie 🙂

Odpowiedz
Andrzej 31 stycznia, 2014 - 9:46 am

Ten wpis jest najlepszy na tylu poziomach! 😀

Odpowiedz
Dominika 31 stycznia, 2014 - 9:51 am

Hahaha, super wpis! 😀 Nie da się nie zauważyć, że teraz zdecydowanie częściej sięgasz po spodnie niż sukienki czy spódnice 😉

Odpowiedz
MagdaBem 31 stycznia, 2014 - 9:54 am

ale się uśmiałam! No cudne te bocianie pozy, rewelacja! Brzuch mnie boli!Dziękuję za tą porcję humoru z rana!

Odpowiedz
olacom 31 stycznia, 2014 - 9:54 am

hi hi hi, no te spojrzenia na obcas buta wymiatają 😉 ale się zmieniłaś – 100% do profesjonalizmu!

Odpowiedz
Mama na szpilkach 31 stycznia, 2014 - 9:55 am

Pamiętam Cię z czasów zdjęć na balkonie! Twój styl niewątpliwie poszedł w dobrą stronę 🙂

Odpowiedz
Mika 31 stycznia, 2014 - 10:00 am

Eliza brawo za dystans. Zrobiłaś to co pudelek Karolinie, tylko zrobiłaś to sobie, przemieniłaś to w żart i pokazałaś, ze masz ogromny dystans

Odpowiedz
justyna 31 stycznia, 2014 - 10:00 am

Och, Elizo, z nieba spadłaś mi z tym wpisem! W chmurze podobnych blogowych wątpliwości charakterystycznych dla „młodych” blogerek wczoraj położyłam się spać. Sama jeszcze nie wiem czy dobrze zrobiłam bawiąc się w blogowanie i to od razu pod własną domeną (chciałam być „profesjonalna”). Zobaczymy!
Dziękuję Ci za poranny powiew optymizmu i biję brawo za dystans do siebie!

Odpowiedz
Natalia 31 stycznia, 2014 - 10:02 am

Fashko uwielbiamm Cię, Twój dystans do siebie jest wspaniały.
Stylizacje wcale nie były aż tak okrutne, no ale fakt, że balkon albo pokój z kawałkiem meblościanki w kadrze nie jest idealnym miejscem na fotki ;>
Jedyną stylizacją, która mnie przerosła była… ta! http://fashionelka.pl/wp-content/uploads/2014/01/71a160e5001feb164b0c0f8c.jpeg TTTOREBKA <3

Odpowiedz
Ewelina Dziubińska 31 stycznia, 2014 - 10:07 am

Bocian! 🙂
Z tym patrzeniem w dół to chyba jakiś etap w życiu, który trzeba przejść. Ostatnio w starych zdjęciach sprzed jakichś 4-5 lat znalazłam sporo właśnie takich z opuszczonym wzrokiem. Przynajmniej widać jak ładnie wychodziły mi kreski eyelinerem 😀

Bardzo ważne przesłanie płynie z tego tekstu, mam nadzieję że zainspiruje Twoje Czytelniczki, tak jak mnie utwierdziło tylko w dotychczasowych! Nie można się w życiu poddawać, trzeba iść zawsze do przodu i działać. Najciężej jest zazwyczaj zacząć i później nie zrezygnować przy byle przeszkodach.

Swoją drogą, ja zawsze mówię, że decyzja o założeniu firmy w trakcie studiów była jednym z moich najlepszych życiowych posunięć 🙂

Odpowiedz
reservedbeinspired 31 stycznia, 2014 - 10:08 am

Sama prowadzę bloga od sierpnia 13 roku. Początki są cholernie ciężkie, nieraz chciałam zwyczajnie zrezygnować ale nie poddaje się. Na spokojnie, nic na siłę rozwijam blog. Może i chciałabym nawiązać współpracę, ale nie chce aby traktowali mnie jak kolejny numerek z e-maila. Wie bloggerek na siłę szuka współpracy aby się wypromować i naprawdę nie wygląda to naturalnie, a sztucznie. Codziennie zaglądam do Ciebie Elizo co słychać nowego. Śledzę Twój każdy krok i rasumuje co robię fatalnego, a co należy wziąć w garść. Całuję!

Odpowiedz
Ewa 31 stycznia, 2014 - 10:08 am

Brawo! 🙂 Jeden z najlepszych postów na blogu ! Uwielbiam Cie za to jaka jesteś. Przyznam, że od początku nie pałałam do Ciebie zbyt dużą sympatią, wydawałaś sie wyniosła i w ogóle „wielka paniusia”, ale to do czasu jak nie zaczęłaś występować w programach śniadaniowych, wtedy moje zdanie diametralnie się zmieniło! Jesteś dla mnie taka inspiracja, dużo zawdzięczam dzięki Tobie. Jesteś zdecydowanie najlepszą blogerką i zasłużyłaś sobie na sukces. Gratuluje Ci i życzę Wszystkiego Najlepszego !! Czytelniczka, która podrzuciła Ci pomysł na ten genialny post ! Pozdrawiam 🙂

Odpowiedz
Ewelina 31 stycznia, 2014 - 10:10 am

Eliza świetny post i dał mi otuchy, dziękuję kochana!

Odpowiedz
D. 31 stycznia, 2014 - 10:19 am

Ja też mam masę zdjęć w moim „poprzednim” wcieleniu, z którym nie do końca wiem o co mi chodziło :p i uważam że są po prostu straszne 😉 Eliza zazdroszczę dystansu do siebie, ja sama z moich zdjęć się śmieje ale jak to robi mój narzeczony to się wtedy wkurzam :p pozdrawiam 😉

Odpowiedz
marta 31 stycznia, 2014 - 10:21 am

heh..jakie puchate wlosy! stylizacja rowniez zabawne i same spodnice!

Odpowiedz
Andżelika 31 stycznia, 2014 - 10:21 am

Zdecydowanie wielki POSTĘP, który pewnie większość z nas uczyniła. No, ale od czegoś trzeba zacząć 😉 Cenię w Tobie motywację w rozwijaniu się i kibicuję Tobie, jak nikomu innemu, pozdrawiam 🙂

Odpowiedz
MAGFASHION.PL 31 stycznia, 2014 - 10:25 am

Dzięki Tobie uwierzyłem w siebie. Gdyby nie Tu nie założyłabym bloga. A teraz to moja pasja.

Odpowiedz
Fashionelka 31 stycznia, 2014 - 10:26 am

Wow! Bardzo się cieszę 🙂

Odpowiedz
Anonim 31 stycznia, 2014 - 10:27 am

Eliza właśnie na pingerze Ciebie znalazłam! Zaczęłam podczytywać Ciebie odkąd zobaczyłam,że masz na sobie taką samą bluzkę co ja (w paseczki z serduszkiem na piersi) Od tamtego momentu czytałam wiele blogów, głównie modowych,i od tamtej chwili marzę też o założeniu bloga. I wiesz co? założę tego bloga! A jak już go założę to prześlę Ci adres:)

Odpowiedz
Fashionelka 31 stycznia, 2014 - 10:37 am

Go girl!!!! 🙂

Odpowiedz
womanatwindow 31 stycznia, 2014 - 10:30 am

Gratuluję dystansu do samej siebie! Mam wrażenie, że niewiele blogerek potrafiłoby zdobyć się na ten krok. Misternie ukrywając swoje początki. Czasem traktując je jako powód do wstydu. Co niezwykle mnie dziwi, ponieważ to musi być wspaniałe uczucie, gdy tworzy się takie podsumowanie. W końcu to dowód na to, że cały czas idziemy do przodu.

Poza tym ten wpis z pewnością jest jednym, wielkim motywacyjnym kopem dla wszystkich, którzy stawiają pierwsze kroki w blogowym świecie. Za co także bardzo dziękuję.

Odpowiedz
Dagmara 31 stycznia, 2014 - 10:35 am

Hahaha 🙂 Naprawdę nie potrafię nie skomentować tego wpisu, Elizko. Ten wpis jest mistrzowski! Uwielbiam taki dystans do siebie 😀 I bocianie zdjęcia są zdecydowanie genialne 🙂

Odpowiedz
Mari 31 stycznia, 2014 - 10:37 am

No i masz mnie! Do tej pory słyszałam o Twoim istnieniu, nie da się nie słyszeć, ale nie wchodziłam. A teraz – świetny wpis, a te zdjęcia? – genialne, z perspektywy czasu rzeczywiście są zabawne. Wtedy – chyba każdy tak robił, więc widać jak blogosfera się zmienia. Na dobre, nie?

Odpowiedz
kirrari 31 stycznia, 2014 - 10:38 am

uwielbiam w Tobie ten dystans 🙂

Odpowiedz
Dillerka Czekolady 31 stycznia, 2014 - 10:49 am

A ja Cię wolałam na pingerze – było łatwiej mi Cię czytać niż tutaj 🙂

Odpowiedz
Fashionelka 31 stycznia, 2014 - 10:56 am

ale ja wtedy pisałam na patologicznym poziomie! 😀

Odpowiedz
Beata Rzepka 31 stycznia, 2014 - 10:51 am

O ja cie! 😀 Zdjęcia a’la bocian mnie rozwaliły, oplułam monitor 😀 Jak Ci to przyszło do głowy, żeby na każdej focie robić takiego bociana patrzącego w dół?? :D:D

Odpowiedz
Kala 31 stycznia, 2014 - 11:10 am

Zdjęcia na bociana na najlepsze! Super post :)))

Odpowiedz
Ania 31 stycznia, 2014 - 11:10 am

Świetny post! Zdjęcia „na bociana” i z powykręcaną twarzą wymiatają 🙂

Odpowiedz
multicoolturalna.blogspot.com 31 stycznia, 2014 - 11:11 am

Początki zawsze bywają trudne zwłaszcza, kiedy się tylu rzeczy jeszcze nie wie. 😉 Miło przeczytać od rana coś „ku pokrzepieniu serc”. 😉

Odpowiedz
Czytelniczka :) 31 stycznia, 2014 - 11:20 am

Myślę coraz częściej o założeniu bloga, nie liczę na popularność, po prostu chciałabym pisać, dodawać zdjęcia…tylko jakoś…brakuje mi odwagi :/ Ale ten wpis jest tak motywujący, że chyba kiedyś w końcu się przełamię… Super jest to, że masz do siebie taki dystans 😀 No i przez to Cię bardziej polubiłam 😀

Odpowiedz
Zatracając się 31 stycznia, 2014 - 11:34 am

Rewelacyjny wpis!! Podziwiam za dystans do siebie, choć dla mnie zawsze wyglądałaś ślicznie – nawet na jednej nodze 😉 Pozdrawiam.

Odpowiedz
Nishka 31 stycznia, 2014 - 11:49 am

Cudo! Świetnie, że masz do siebie taki dystans 🙂

Odpowiedz
Patrycja MM 31 stycznia, 2014 - 12:11 pm

ale sie uśmiałam hahaha;D z Twoich komentarzy do tych zdjęć no i POZY BOCIANA HAHAHA;D nie wierzę 😉 choć czytałam już te notki, nie zauważyłam tego, tak jak widać to teraz, gdy te zdjęcia są zebrane razem:D

Odpowiedz
pidzamowa 31 stycznia, 2014 - 12:15 pm

Dla mnie taką decyzją był pierwszy konkurs poetycki kilka lat temu i napisanie w tym roku pierwszej powieści 🙂

Odpowiedz
lilylife 31 stycznia, 2014 - 12:18 pm

Niezla przemiana! Dziewczyno jestes przykladem!

Odpowiedz
LenaMagdaSpot 31 stycznia, 2014 - 12:19 pm

Naprawdę podoba mi się ten post, trzeba przyznać, że szału nie było 😉 Ja niedawno założyłam bloga (choć zabierałam się za to od kilku lat!) i też myślałam sobie, że teraz to już nie ma sensu, bo nie chcę być jedną z miliona, a i tak nikt nie zauważy mojego bloga w całym tym tłumie. A jak tylko zaczęłam, zobaczyłam, jakie to wciągające, i ani myślę przerywać, choć na karierę w stylu Maff czy twojej się nie nastawiam (choć, kto wie? ;))

Odpowiedz
lifeblogerka 31 stycznia, 2014 - 12:29 pm

Super wpis 🙂
Sporo osób nadal zaczyna blogowanie, ale szybko się zniechęcają. Ja sama zaczęłam stosunkowo niedawno, szukam swojego kierunku i naprawdę – nie ma nic gorszego niż ta niepewność – bo w statystykach widzisz, że Czytelników przybywa, a w komentarzach cisza. Może na to masz sposób? Kupowanie lajków to błąd wg mnie, chociaż ostatnio zastanawiałam się czy może to powszechnie stosowana praktyka przez blogi, które się wybiły. Niemożliwe – wiem, ale różne myśli przychodzą do głowy kiedy odpowiedzi brak :).

Odpowiedz
Alicja 31 stycznia, 2014 - 12:32 pm

Haha dawno mi się tak gęba do kompa nie cieszyła 😀 tak sobie właśnie myślę, że nie ma osoby, która spojrzałaby na swoje zdjęcia sprzed powiedzmy 5 lat i nie pomyślała „dżizas…o_O” zwłaszcza czasy nastoletnie charakteryzuje fantazja w zakresie ubioru 😀 (ja uwielbiałam przyciasne bluzeczki i dodające seksapilu ramiączka stanika…no i obowiązkowo zapięcie w okolicach karku…WTF?) ……w sumie chyba dlatego tak ciężko zrozumieć mi ten cały hejt wokół Karoliny, bo mnie osobiście to rozbawiło w jak najbardziej pozytywny sposób (tak jak Twój post) i na prawdę nie wiem jakim trzeba być człowiekiem żeby krytykować kogoś za wygląd, żeby w ogóle spojrzeć na takie zdjęcia i poczuć jakieś negatywne emocje.

Odpowiedz
m 31 stycznia, 2014 - 12:42 pm

Cz ten balkon to na Kalinie? Daszyńskiego może? 😉

Odpowiedz
Fashionelka 31 stycznia, 2014 - 12:54 pm

Nie, to było na czechowie 🙂

Odpowiedz
Koa 31 stycznia, 2014 - 12:47 pm

Eliza, jesteś przede wszystkim prześliczną uroczą dziewczyną i chyba to przyciągnęło jeszcze na pingerze pojedyncze osoby, które stały się dużym gronem obserwatorów. Oczywiście Twoje stylizacje wtedy były też prawie najlepsze z dostępnych blogów – ja właśnie tak się ubierałam, dziewczęco, uroczo, ale gdzieś też kobieco – dosłownie każda rzecz była boska ! 🙂
Teraz, po tych 4 latach przyciągasz już TY – Twoja osobowość, inteligencja, szczerość, ja po prostu bardzo Cię lubię a, że przerosłaś najśmielsze wyobrażenia kreatywności tego bloga i zakresu dziedzin jakie można tu znaleźć to sprawia, że z bloga który był u mnie na 6/7 miejsc jesteś na 1.
Najbardziej lubię posty po prostu o Tobie, tak jak w książce najbardziej lubię strony w których akcja toczy się tylko w okół głównej bohaterki 🙂
Te zdjęcia przypominają mi strasznie siebie, miałam dokładnie takie same włosy i ubierałam się jak na zdjęciu z białą bluzką granatowym kardiganem i kwiatową bombką 😉 I ta młoda twarz , teraz mam 27 lat 🙁 😉

Odpowiedz
DOBRYCOACH 31 stycznia, 2014 - 12:51 pm

Witaj,
Bardzo dobry tekst bo pokazuje, że warto mieć marzenia i za nimi podążam. Jak pomagam ludziom, to widzę jedno, że albo brak im motywacji, albo w siebie nie wierzą albo nie ma ani jednej osoby w ich gronie rodziny czy znajomych, która uwierzyłaby w nich. Ty jesteś przykładem siły i wiary, że robiąc to co kochamy, można odnieść sukces. Twój tekst pokaże mojej studentce, która mi powtarza, że nie ma sensu w Polsce mieszkać, że tylko w Anglii można coś osiągnąć.
pozdrawiam
P.S Twój Blog polecił mi inny Bloger i będę tu stale zaglądać

Odpowiedz
Anonim 31 stycznia, 2014 - 12:51 pm

;-D fajnie, że masz dystans. BOCIAN wymiata;-)

Odpowiedz
bysofie92 31 stycznia, 2014 - 1:15 pm

Miesiac temu założyłam swojego bloga i mam dokładnie tak samo jak Ty na poczatku! Tez poki co nie pokazuje swojej twarzy, pewnie kiedys przyjdzie taki dzien i swiat zobaczy jak wygladam ale jeszcze mam czas 😀

Odpowiedz
demoiselle 31 stycznia, 2014 - 1:25 pm

Bardzo dobry, inspirujący wpis! Zadziwiasz mnie swoim dystansem i pozytywnym podejściem do świata i ludzi-nie brakuje Ci też skromności, a to się bardzo ceni, szczególnie w tych czasach. Trzymaj tak dalej! Ostatnio nawet myślałam o Twoim blogu, jak Ci się udało osiągnąć tak wiele…Sama od niedawna mam bloga o modzie ale traciłam nadzieję, że uda mi się wybić-byłam przekonana,że to zależy tylko i wyłącznie od wpływów,znajomości i oczywiście pieniędzy.Teraz nawet na FB ,abyTwój fan page dotarł do większej ilości odbiorców, trzeba przelać pieniądze…Ale Ty pokazałaś,że nie wszystko od tego zależy,a Twoje początkowe stylizacje wcale nie były takie złe 😉 Pamiętam kilka lat temu, że śledziłam Twojego bloga,sama o tym myślałam ale jakoś nie mogłam się zebrać.

Odpowiedz
Karolina Franieczek 31 stycznia, 2014 - 1:37 pm

Zdjęcia „na bociana” faktycznie wymiatają i gdyby nie różnica stylizacji, to poza na każdym taka sama. Do tego też trzeba mieć zdolność. 🙂 Ja się wprawdzie modą i stylizacjami nie zajmuję, ale jak czasmi przeglądam moje zdjęcia z różnych sytuacji: wyjazdów, imprez, itd., to zawsze stoję na nich jakoś dziwnie, krzywo, macham nogą, etc. Chyba cierpimy na „nożne ADHD”. 😉

Odpowiedz
Fashionelka 31 stycznia, 2014 - 1:46 pm

chyba tak! 🙂

Odpowiedz
http://slowianiewpodrozy.blogspot.com/ 31 stycznia, 2014 - 1:38 pm

Brawo za odwagę!!!

Odpowiedz
Ola 31 stycznia, 2014 - 1:46 pm

Jesteś najlepszym dowodem na to, że to, co robimy z pasją, zawsze się nam opłaca 🙂 I na szczęście w tych czasach jest coraz więcej ludzi, którzy dochodzą do tego samego wniosku 🙂 Super blog, codziennie Cię odwiedzam – to już chyba uzależnienie… 😉 Pozdrawiam!!

Odpowiedz
kinga 31 stycznia, 2014 - 2:01 pm

pamiętam cię taką z pingera właśnie 🙂 też miałam wtedy swojego bloga, ale dawno już z nim skończyłam

Odpowiedz
Moda na strychu 31 stycznia, 2014 - 2:10 pm

Ach te zielone ściany 🙂 Uwielbiam cię za dystans i profesjonalizm !

Odpowiedz
mynameIsCalla 31 stycznia, 2014 - 2:12 pm

Trzeba mieć luźne podejście do świata jak i odrobinę poczucia własnej wartości żeby zdecydować się na odgrzebywanie starych nie zawsze udanych zdjęć.
Podoba mi isę to bardziej niż Twoje wyczucie stylu, czy ładna buzia. myślę że większość ludzi właśnie to przyciągnęło tu w gości.

Pozdrawiam cieplutko

Odpowiedz
maraqja 31 stycznia, 2014 - 2:16 pm

Eliza, wymiotłaś 😀 Stwierdzam z pełnym przekonaniem, że w poprzednim wcieleniu byłaś minimum moją kuzynką, o ile nie siostrą 😉 Swój daleko idący, śmiały wniosek argumentuję faktem, że nie dość, że mamy tyle punktów wspólnych, to jeszcze sama jestem w „przededniu” założenia swojego bloga i takiego właśnie motywacyjnego wpisu było mi potrzeba, żeby chciało mi się to w końcu ruszyć! Albo jesteś prorok, albo wróżka, albo siora z poprzedniego wcielenia 😀 Pozdrawiam i niniejszym zostawiam pierwszy komentarz ever – tym razem już nie udało mi się powstrzymać 😉
Maja, ta od zapamiętanego snu 😉

Odpowiedz
asia 31 stycznia, 2014 - 2:21 pm

haha, ale się uśmiałam 😀 super, że masz dystans do siebie, teraz lubię Cię jeszcze bardziej 🙂

Odpowiedz
Milena 31 stycznia, 2014 - 2:45 pm

Pamiętam Twoje pierwsze stylizacje na podłodze a potem na balkonie. Jako nastolatka czekałam z niecierpliwością na coraz to kolejny post. Zawsze starałam się na Tobie wzorować, i tak też pozostało do tej pory 🙂 Pozdrawiam.

Odpowiedz
Zmyślanki Anki 31 stycznia, 2014 - 2:48 pm

Eliza, wiesz co? Taki wpis świadczy o ogromnym dystansie do siebie. Najważniejsze jest umieć się z siebie śmiać. Wiadomo, że nikt nie rodzi się geniuszem i wszystkiego trzeba się uczyć. Blogowania także. Mnie się podobają fotki na jednej nodze, fotki z zamazaną twarzą. 😀 Niektóre stylizacje bez problemu założyłabym dziś, ale niektóre rzeczywiście…. Tak czy siak były one oryginalne, bo przynajmniej wyróżniały się z tłumu, hołdując zasadzie: wyróżnij się lub zgiń.

Odpowiedz
kasia 31 stycznia, 2014 - 3:12 pm

Fashionelka im starsza tym lepsza <3

Odpowiedz
LekkoMissMargerita 31 stycznia, 2014 - 3:16 pm

Bardzo mądra z Ciebie osóbka. Pokazałaś, że ciężką pracą wykonywaną z ogromną pasją można osiągnąć bardzo wiele. Z pewnością Twój post na blogu zachęci wielu po prosto do działania.

Odpowiedz
Kika 31 stycznia, 2014 - 3:17 pm

Jeden z najlepszych postow ostatnich czasow:) Pokazuje ze masz dystans do siebie i umiesz sie z siebie smiac:) Zycze dalszych sukcesow :* Jestes bardzo sympatyczna osoba.

Odpowiedz
Marta 31 stycznia, 2014 - 3:24 pm

Jestem z Tobą tak długo, że pamiętam wszystkie te zdjęcia 😉

Odpowiedz
Beata 31 stycznia, 2014 - 4:07 pm

Jesteś zajebi$ta 😀

Odpowiedz
Anna - Nie jestem modna 31 stycznia, 2014 - 4:16 pm

He he na tamte czasy to były naprawdę spoko zdjęcia, ba nawet z tych lepszych 🙂 Jak u każdej blogerki. Ja do swojego archiwum boje się zaglądać 😉

Odpowiedz
Bassia 31 stycznia, 2014 - 4:20 pm

Postępy, postępy…. czyli nie ma co liczyć na piękne esy floresy na twarzy twojego męża? 😀
Napisz jeszcze kiedyś jaka była reakcja Twoich znajomych, albo np. ludzi ze studiów jak już się zorientowali, że masz bloga.

Odpowiedz
jemappelleclaudine.blogspot.com 31 stycznia, 2014 - 4:56 pm

Niedawno przeglądałam Twoje stare stylizacje i miałam podobne refleksje. Zmienił Ci się styl, nabrałaś klasy i modowej ogłady jeśli tak mogę to nazwać. Bez wątpienia wielki sukces 🙂

Odpowiedz
Ania 31 stycznia, 2014 - 5:15 pm

Naprawdę fajnie obejrzeć jak Twój styl ewoluowal od takiego bardziej naiwnego do eleganckiego. Ale wcale nie ma się z czego smiać, byłoby dobrze gdyby wszystkie studentki tak się ubierały. U mnie na roku była tragedia 😉 nie chodzi o to że, mi sie ich stylizacje nie podobały, tylko o to, że duża grupa dziewczyn naprawdę narzucała na siebie co popadnie wogóle o tym nie myśląc. Królawał stary rozciagnięty sweter z kulkami. Może po prostu taki był mój kierunek (historia) dwa pietra wyżej (etnologia) królowały ferie barw i wzory. Pamiętam, że nie mogłam oderwać wzroku od tych dziewczyn 😀 i sama coś probowałam w tym stylu złożyć 😉 teraz śmieję sie z tych moich prób nie zawsze udanych ale ciesze się, że przebyłam swoją modowa ścieżkę świadomie a nie w swetrze w kulki 😉 dalej szukam, zmieniam, czasem balansuję na granicy kiczu 😉 ale właśnie dlatego chętnie zaglądam na Twojego bloga po inspiracje. Pozdrawiam gorąco!

Odpowiedz
Ka 31 stycznia, 2014 - 5:25 pm

ooooo ten balkonik znam dobrze 🙂

Odpowiedz
Angelinai 31 stycznia, 2014 - 6:13 pm

Ale trafiłaś z tym postem:) akurat mam ostatnio doła w prowadzeniu swojego bloga, co prawda prowadzę go dopiero od pół roku, ale na początku było lepiej więcej osób mnie oglądało , a teraz troszkę się pogorszyło i nie wiem czemu tak się stało , ale się nie poddaję tylko non stop główkuję co zrobić , żeby się polepszyło też nie chcę prowadzić bloga w prew sobie tylko żeby zwiększyć oglądalność , teraz tych blogów jest mnóstwo i naprawdę ciężko zainteresować innym swoim blogiem . A może byś coś mi doradziła ?? Pozdrawiam

Odpowiedz
Twoja Rowiesnica 31 stycznia, 2014 - 6:35 pm

dzieki Tobie kupowalam pierscionki z zegarkiem i tunike w paski xD oj kiedy to bylo. teraz juz koncze studia,niedlugo praca,styl tez mi sie zmienil diametralnie-bardziej eleganckie markowe rzeczy. ale nie rozwijajac sie robimy krok wstecz. pozdrawiam!

Odpowiedz
Julita 31 stycznia, 2014 - 6:59 pm

Masz świetny dystans do siebie:D Fajnie mi się czytało ten post:) Zaglądam ma Twoj blog już od dawna . Pamiętam, że pierwszą stylizacją która mnie zauroczyła niegdyś to : http://fashionelka.pl/wp-content/uploads/2014/01/3d846ac50010edc94b82b0f7.jpeg
😀 od tej pory mam Cię w ulubionych, aż do dziś 😀 Rzeczywiście trochę czasu już minęło 🙂 Pozdrawiam:)

Odpowiedz
AsiA 31 stycznia, 2014 - 7:03 pm

To jest mój pierwszy komentarz na Twoim blogu, ale jak można tego nie skomentować 🙂 Fajnie, że pokazałaś jak to wyglądało na początku, jak zaczynałaś i że sukces nie przychodzi tak od razu. Ten post jest mega inspirujący i dodający wiary w to, że się uda, jeżeli dąży się do czegoś konsekwentnie i z uporem. Ja też od niedawna prowadzę bloga i nie raz dopadają mnie wątpliwości czy warto. Ale mam nadzieję, że za kilka lat też będę mogła stworzyć taki post 🙂

Odpowiedz
Karolina FshMod 31 stycznia, 2014 - 8:00 pm

Ja Ci powiem, że coraz bardziej Cię lubię xD

Odpowiedz
Karolina FshMod 31 stycznia, 2014 - 8:23 pm

I w ogole mnie zdenerwowalaś bo jak pierwszy raz tu przybylam z podejsciem „szalu nie ma” to zostalam i zagladam codziennie. I to nie specjalnie! samo jakos, odruchowo xD.

Odpowiedz
JOJO 31 stycznia, 2014 - 8:26 pm

Gratulacje! świetny wpis, super blog i co baaardzo ważne – masz dystans do siebie! chylę czoła, pozdrawiam!

Odpowiedz
Monika 31 stycznia, 2014 - 8:27 pm

Eliza – właśnie za to Cię lubię.Jesteś szczera, masz dystans do siebie. Wielokrotnie zachęcałaś Czytelniczki do założenia własnego bloga – widać, że nie chcesz z nikim rywalizować a robisz swoje. Tak trzymaj! Nie ma dnia bym kilkukrotnie do Ciebie nie zajrzała 😉 Ładnie Ci tam staty nabijam 😀

Powiem Ci też szczerze, że uśmiałam się czytając dzisiejszego posta – ilość zdjęć na jednej nodze mnie rozwaliła!

Sama stawiam maleńkie kroczki w blogosferze, piszę sobie o tym z czym czuję się dobrze -masz rację, że najważniejsze to być w zgodzie z sobą. Fajnie jest coś robić ze swoim życiem, chociażby zmotywować się, by wymyślić tematykę posta, napisać go i w końcu zrobić zdjęcia 🙂

Pozdrawiam 🙂

Odpowiedz
Rakowianka 31 stycznia, 2014 - 8:53 pm

Eliza na bociana jest najlepiej . 😀

Odpowiedz
Fashionelka 31 stycznia, 2014 - 8:54 pm

wiadomo! 🙂

Odpowiedz
Evvva 31 stycznia, 2014 - 8:55 pm

Nie wiem czy w całej polskiej blogosferze modowej jest dziewczyna z większym dystansem do tego co robi, a jednocześnie z taką pasją 🙂 Śledzę Cię od niedawna, ale śmiało mogę powiedzieć, ze Twój blog stał się moim ulubieńcem. Głównie przez to, ze zarówno tą notką, jak i zakończeniami vlogów pokazałaś, że umiesz śmiać się sama z siebie 🙂 Super!

Odpowiedz
panienkami 31 stycznia, 2014 - 8:55 pm

Eliza: bez ogródek- UWIELBIAM CIĘ za dystans, za to jaka jesteś względem swoich czytelników i jak mocno biegniesz po sukces!

Odpowiedz
ambrelka 31 stycznia, 2014 - 8:58 pm

Motywujący wpis bo pokazujesz, że jeśli czegoś pragniemy i wkładamy w to całego siebie to się naprawdę opłaca. Warto w siebie wierzyć i pokonywać lęki by spełniać marzenie i robić to co się chce. Ja się przełamałam zakładając własną firmę i pomimo , że jest ciężko i ciągle pod górkę zaczynam widzieć że ma to sens, ja w to wierzę, a skoro inni też zaczynają to mogę osiągnąć sukces taki o jakim marzę.

Odpowiedz
Fashionelka 31 stycznia, 2014 - 9:03 pm

Super! Trzymam za Ciebie kciuki 🙂

Odpowiedz
OstraNaSlodko 31 stycznia, 2014 - 9:00 pm

Pamiętam Cię od początku 😀
Od początku byłaś jedną z tych , które bacznie obserwowałam na Pingerze.
Ajjj jak ja Ci zazdrościłam ubrań z Primarka i takich pierścionków/zegarków 😀

To były czasy! 😀

Z przyjemnością cały czas zaglądam 🙂

Odpowiedz
AJKstyle 31 stycznia, 2014 - 9:00 pm

Eliza, mam nadzieję, że rzucisz okiem na mój komentarz. Otóż minęły te 3 lata i w Polskiej blogosferze nadal są popularne zdjęcia „na bociana”… Niestety wzorowałam się na innych blogach i ten motyw się powtarzał, więc myślałam, że tak powinno się robić. Powiedz proszę jak pozować do zdjęcia, by wyjść ładnie, a szczególnie wyeksponować całą stylizację?
Z góry dziękuję za odpowiedź
xx

Odpowiedz
mysia_m 31 stycznia, 2014 - 9:06 pm

Ostatnie zdjęcie z murem w tle- rewelacyjne- podoba mi się najbardziej. No i te Twoje śliczne, długie, gęste włosy- zżera mnie zazdrość 🙂

Odpowiedz
ona 31 stycznia, 2014 - 9:12 pm

Aż trudno w to uwierzyć, że Fashionelka tak zaczynała ;).
Brawo za odwagę, ale zdecydowanie lepiej jest teraz.
Niestety nie wszystkie blogerki, praktykują zdjęcia na zewnątrz i nadal można zobaczyć te w pokojach. Mam nadzieję, że się od mistrzyni czegoś nauczą. 🙂

Odpowiedz
Kropa 31 stycznia, 2014 - 9:17 pm

czytałam cię na pingerze:P zazdrościłam ci strasznie pierscionkow- zegarków na palec:D

Odpowiedz
meg 31 stycznia, 2014 - 9:21 pm

Eliza ! A mogłabyś poradzić jak, gdzie założyć bloga ?

Odpowiedz
Asia 31 stycznia, 2014 - 9:25 pm

Piękna kopertówka w centki? Można wiedzieć gdzie kupiona?

Odpowiedz
Fashionelka 31 stycznia, 2014 - 9:32 pm

To kopertówka z kolekcji jimmy choo dla H&M

Odpowiedz
Asia 2 lutego, 2014 - 8:10 pm

Z chęcią odkupię jeśli ją jeszcze masz 🙂

Odpowiedz
Magda 31 stycznia, 2014 - 9:48 pm

a wczoraj akurat myslalam o Twoich poczatkach, sama nie wiem czemu… 🙂 przypomnialo mi sie jak przywozilas (z Anglii chyb)a duzo takich pierscionkow-zegarkow i nawet je chyba sprzedawalas:) stare pingerowe czasy 🙂

Odpowiedz
Poznanianka87 31 stycznia, 2014 - 9:55 pm

omg! Wystraszyłam się jak zobaczyłam to zamazane zdjęcie, mysłałam , ze cos Ci się stało, że tak miałaś. Jak mogłas tak straszyć ludzi heh

Odpowiedz
KAMSON 31 stycznia, 2014 - 10:02 pm

Bardzo ładny, sentymentalny tekst. Gratuluję Ci odnalezienia takiej wspaniałej pracy. Najbardziej spodobała mi się stylizacja „na podłodze„; fajnie pokazuje to jak blogosfera ewoluuje. Kiedyś bloger był kimś anonimowym, a dzisiaj jest spersonalizowany. Życzę Ci jeszcze więcej czytelników! Trzymaj się!

Odpowiedz
ewka 31 stycznia, 2014 - 10:20 pm

Pamiętam,bo jakiś czas temu zaczęłam czytać Twojego bloga od początku,zabawne pozy,niektóre stylizacje fajne inne mniej.Nieważne,jak sama zauważyłaś,fajnie jest teraz się pośmiać w obliczu Twojego profesjonalizmu.Ja,wypatrzyłam Cię na BFG,obejrzałam jakieś prelekcje i bardzo mnie irytowałaś swoim głosikiem:)Jednak zajrzałam z ciekawości,raz,drugi i w zasadzie bym na tym zakończyła,gdybyś nie uderzyła w lifestyle,bo taki blog jest dla mnie ciekawszy niż oglądanie zestawień szmatek.Tym bardziej,że nie zawsze mi się podobają Twoje zdjęcia,wydaje mi się,że w realu jesteś po prostu ładniejsza.Oczywiście to nie przesądza o mojej sympatii do Ciebie,która się narodziła wraz z lifestyle na blogu.Miało mnie tu nie być,a chętnie pozostanę,jesteś cholernie sympatyczna oraz inteligentna.Nie pozostaje mi nic innego,jak pogratulować wytrwałości w blogowaniu:)

Odpowiedz
MyLifestyle 31 stycznia, 2014 - 10:23 pm

Dzisiejszy post….to strzał w dziesiątkę 🙂 Po komentarzach widzę, że nie tylko mi przypadł do gustu! 🙂 Fajnie było pooglądać Ciebie i Twoje stylizacje sprzed lat, poprawiłaś mi humor! A bocian wymiata 🙂

Odpowiedz
kotuu 31 stycznia, 2014 - 10:26 pm

Przyznam, ze nie czytam blogów o modzie, bo ciężko mi później wytłumaczyć sobie, że nie potrzebuję pewnych rzeczy do szczęścia. Twojego bloga czytam, bo lubię go, lubię Ciebie i w sumie chyba troszkę mnie motywujesz. Podoba mi się to co robisz, odnoszę wrażenie, że nie onieśmieliłabyś mnie gdybym zagadnęła Cię na ulicy ( uwierz z pewnością bym to zrobiła ) i tu moja mała sugestia. Może jakieś spotkanie z czytelniczkami, ale nie takie duże, nie takie z prasą, takie po prostu babskie ?

Odpowiedz
Klaudia 31 stycznia, 2014 - 10:27 pm

Super wpis, masz dystans do siebie. A pozycję na bociana opanowałaś do perfekcji 🙂

Odpowiedz
Justyna 31 stycznia, 2014 - 10:30 pm

Pierwszy raz komentuje, bo aż nie mogłam się powstrzymać 😛 sorki, ale się uśmiałam 😀 😉 Ps. kamelowa torebka – miałam ją ja i pół szkoły 😀

Odpowiedz
Agata 31 stycznia, 2014 - 10:30 pm

W zasadzie zaglądałam od dość dawna, aczkolwiek nigdy nie komentowałam. Muszę przyznać, że przez ten czas niesamowicie się zmieniłaś, rozwinęłaś, oczywiście na plus. Wydajesz się być niezwykle sympatyczna i szczera. Jednocześnie nie wierzę, że pisanie dwóch postów dziennie nie wymaga pracy, skoro ogólna opinia o blogerach – to zarabiają nic nie robiąc. Bo to niezwykle przyjemne przy porannej kawie gdzieś mieć zerknąć. Dział psychologia jest niewątpliwie strzałem w 10. A dzisiejszy post genialnym posunięcie. Bo jak można nie lubić dziewczyny, która ma odwagę sama z siebie się pośmiać na milionowym forum czytelników. Byle do przodu.

Odpowiedz
natalia 31 stycznia, 2014 - 10:45 pm

Jaki posiada pani sprzęt do wykonywania zdjęć? 🙂

Odpowiedz
Fashionelka 31 stycznia, 2014 - 10:52 pm

Nikon d90 z obiektywem 50mm 1.4 – bardzo polecam 🙂

Odpowiedz
jasianka 31 stycznia, 2014 - 10:46 pm

Hej Fash, od jakiegoś czasu Cię czytam i bardzo lubię ten blog. Jeśli pozwolisz, powiem o dwóch rzeczach – jedna bardzo mi się podoba, a druga bardzo mi się nie podoba;))
Fajne jest to, że często na koniec artykułów stawiasz jakieś ciekawe pytanie do czytelników. Pokazujesz, że nasze bycie na blogu to dialog. I nie robisz tego tylko dla chwytu, ale sama bardzo się w komentarzach udzielasz:)
Za to strasznie mi przeszkadza to, że zapominasz o przecinkach. No nie mogę!:)) Najbardziej to widać w długich (ostatnio tych psychologicznych) tekstach. Nie sądzę, żeby to było zapomnienie lub jedna regułka, o której akurat nie wiedziałaś. Po prostu… powtórz interpunkcję, proszę!:)))

Odpowiedz
Fashionelka 31 stycznia, 2014 - 10:52 pm

Wiem, masakra nigdy nie lubiłam się z przecinkami. Muszę się ogarnąć w tej kwestii

Odpowiedz
Olfaktoria 31 stycznia, 2014 - 10:55 pm

Tak, w moim przypadku założenie bloga, to też była najlepsza decyzja, jaką mogłam podjąć. Fajnie zobaczyć, jak się zmieniałaś – muszę przyznać, że włosy akurat zawsze miałaś ładne (mimo,że trochę nieułożone :D)

Odpowiedz
gabii 19 września, 2014 - 3:57 pm

Spoko mi to nie przeszkadza, mam ten sam problem! 😉

Odpowiedz
Tiru-riru 31 stycznia, 2014 - 10:59 pm

Ten outfit z brązową torebką to niczego sobie ;).
Ja, jak czasem pomyślę o tym, w co przychodziło mi do głowy się ubrać, wstydzę się samej siebie ;). Raz np. poszłam na pierwszą randkę z chłopakiem ubrana w czerwoną sukienkę i kabaretki. Wyglądało to trochę tak, jakby chłopak zamówił sobie panią w innych niż randkowe celach. Nie wiem, co mi strzeliło do głowy, żeby twierdzić, że tak jest ładnie :/.

BTW: Przydałby Ci się korektor. W sensie osoby sprawdzającej potknięcia interpunkcyjne.

Odpowiedz
lovingit 31 stycznia, 2014 - 11:12 pm

Strasznie pozytywny wpis!:)super:)na pewno zacytuje juz nie dlugo:):):)

Odpowiedz
Konstanty 1 lutego, 2014 - 1:47 am

no cóż, każdy jakoś zaczynał 😉

Odpowiedz
Kamil Krakowiak 1 lutego, 2014 - 8:50 am

Czym się różni wizyta od odsłony?
A skoro już pytam to skomentuję sam wpis – wowowow, ale progres. Super. Życzę Ci takiego rozwoju przez następne lata.

Odpowiedz
agnieszka ma iz 1 lutego, 2014 - 8:52 am

Pamiętam te początki i wiesz co – wciąż jesteś tą cudowną dziewczyną choć popularną bardzo 🙂 Trzymaj się.

Odpowiedz
Aleksandra 1 lutego, 2014 - 11:36 am

Ja odważyłam się nagrywać vlogi jakieś 2 lata temu. Niestety, przez brak czasu (a raczej kiepską organizację) porzuciłam mój kanał. Zyskałam jednak coś, a raczej kogoś, kto by nigdy mnie nie poznał, gdyby nie YouTube. Wypatrzył mnie, zagadał i od 3 miesięcy mieszkamy razem, a w maju będzie pierwsza rocznica naszego związku 🙂

Pierwszego bloga założyłam jakieś 8 lat temu i dzięki niemu poznałam niesamowitych ludzi, którzy wciąż są ze mną, chociaż mieszkamy na kilku różnych krańcach kraju 🙂

Odpowiedz
Fiolka 1 lutego, 2014 - 11:46 am

Eliza, ja tak z innej beczki – czy szczotki philips visapure będą dostępne w sprzedaży w jakimś sklepie „nie dla idiotów” – tak co możnaby ją sobie kupić na raty? pozdro

Odpowiedz
Fiolka 1 lutego, 2014 - 7:07 pm

podbijam pytanie!

Odpowiedz
nattalja 1 lutego, 2014 - 12:55 pm

wow twoj post jest bardzo motywujacy …przyznaje wpadlam tu przypadkiem ale przeczytalam post od poczatku do konca i daje wiele do myslenia….mam nadzieje ze i ja kiedys rozwine skrzydla…juz po pol roku blogowania widze niewielkie zmiany ,co oczywiscie pozytywnie mnie cieszy.Tak jak mowisz potrzeba czasu i wytrwalosci oraz pasji i checi do blogowania-byc soba to najwazniejsze:)
dziekuje za ten post-usmiech na twarzy zagoscil czytajac go;]

pozdrawiam nattalja

Odpowiedz
joanna 1 lutego, 2014 - 1:07 pm

Eliza, mega podziw i szacunek za ten wpis. Nie każdego stać na taką szczerość w blogowaniu i dystans do siebie. Brawo

Odpowiedz
Monika Loryńska 1 lutego, 2014 - 1:46 pm

Świetne, mega wpis! Ten dystans do siebie 🙂 Ale właśnie to jest fajne w życiu, że możemy się cały czas rozwijać i w pewnym momencie przestajemy się wstydzić, wychodzimy ze swojej „strefy komfortu” i…. osiągamy jeszcze więcej!

Odpowiedz
MatkaPolka 1 lutego, 2014 - 1:53 pm

Rewelacyjny post 🙂

Odpowiedz
Madeline 1 lutego, 2014 - 2:38 pm

Urocze początki 🙂 I widzę sens pozy „na bociana” – eksponuje obcas!
Mam wrażenie, że bloger nie ma szansy na powodzenie, póki nie pokaże swojej twarzy 🙂

Odpowiedz
Anna 1 lutego, 2014 - 2:46 pm

Mega post 🙂 ja tez sie zastanawiam dlaczego stalas na jednej nodze 😉 zawsze fajnie jest powspominać początki 🙂 życzę dalszego rozwoju!

Odpowiedz
oli 1 lutego, 2014 - 4:02 pm

Ahhhh a ja czytam Twojego bloga od początku i miło wrócić do starszych postów 🙂 Pozdrawiam:)
stała czytelniczka

Odpowiedz
Marta 1 lutego, 2014 - 7:47 pm

A mi się podoba Twoja fryzura! Ładnie Ci było w takich długich włosach 🙂

Odpowiedz
Klaudia 1 lutego, 2014 - 7:51 pm

o Hey stylizacje masz bardzo fajne 😀

Odpowiedz
magda gdynia 1 lutego, 2014 - 8:44 pm

Eliza uwielbiam Twój blog! ale się usmialam ,nigdy nie widziałam tych zdjęć! Zycze Ci wielu sukcesow!pozdrawiam!

Odpowiedz
Anonim 2 lutego, 2014 - 12:05 pm

pamietam Cie z czasow pingera i zdjec na balkonie;) i ze zawsze cala ubrana bylas w new look , ktory nie byl wtedy jeszcze dostepny w polsce..

Odpowiedz
Ja. 2 lutego, 2014 - 1:15 pm

Swietny wpis Eliza! 🙂 Sama zamierzam zalozyc bloga, ale brakuje mi troche odwagi. Mam na mysli pokazywanie sie, aczkolwiek mysle, ze sprobuje! Powiedz jak czesto na poczatku przygody z blogiem dodawalas wpisy? 😉

Odpowiedz
mummystyle 3 lutego, 2014 - 10:35 am

rewelacja 🙂 pierwsze stylizacje, te esy floresy… bomba 🙂 Ale ja też tak zaczynałam, póki co nie udostępniam tego nikomu;) Gratuluję ogromnego postępu i życzę powodzenia 🙂 Paula 🙂 p.s.na pewno będę do Ciebie zaglądać częściej 🙂

Odpowiedz
Kasia 4 lutego, 2014 - 4:59 pm

Podoba mi sie Twój dystans do samej siebie i fakt, że potrafisz się jeszcze śmiać z samej siebie:)
Każdy ma takie początki i nawet blogerki , które dostają zaproszenia na różne fashion week zaczynały od pozowania na scianie w salonie,
Miałam wątpliwości czy dalej to robić ale Twoj post bardzo mnie podniósł na duchu i fakt jest jeden warto spełniać swoje marzenia. Jeżeli lubisz to co robisz i blogowanie to nie tylko sposób zarabiania pieniedzy tojest godne pochwały.
Od dziś masz jedną fanke więcej
Kasia

Odpowiedz
Save the magic moments 4 lutego, 2014 - 9:48 pm

Muszę przyznać, że z przyjemnością przeczytałam posta i obejrzałam zdjęcia. Miło jest zobaczyć, że tak wpływowa i znana blogerka też zaczynała, jak każda z Nas. Faktycznie zmieniłaś się niesamowicie, bardzo rozwinęłaś. Aż miło popatrzeć. Cudowne jest też to, że masz do siebie mega dystans i potrafisz (i chcesz) zmotywować innych. Jestem pod mega wrażeniem. Foty może nie są dobre, ale Elizka powiem Ci, że zestawy ciuchów zawsze były interesujące. Przynajmniej mnie się bardzo podobają 🙂 Na pewno jesteś z siebie bardzo dumna. Ja bym była. Tak trzymaj.
Serdecznie pozdrawiam.

Odpowiedz
Niegłupia Panienka 4 lutego, 2014 - 11:52 pm

O jeju pamiętam Twojego bloga jeszcze z Pingera, natrafiłam na niego zupełnie przypadkiem i kilka razy rzucił mi się jeszcze w oczy, tzn. gdzieś mi mignął ale sama na niego nie wchodziłam, bo był dla mnie po prostu słaby. Później jakoś tak się złożyło że miałam kilka ulubionych blogów które odwiedzałam regularnie i kiedy po latach znowu natrafiłam na Twój, to było jakieś pół roku temu, już na Twojej własnej domenie, byłam w szoku – tak bardzo „się wyrobiłaś” że aż miło patrzeć. To był dla mnie kopniak, żeby też założyć bloga, bo nosiłam się z tym jeszcze właśnie za czasów Pingera 😉
Pozdrawiam ciepło!

Odpowiedz
Witek 5 lutego, 2014 - 2:21 pm

Gut Lord. Te zamazane ładne buzie. Muszę się otrząsnąć…

Odpowiedz
Anonim 5 lutego, 2014 - 7:01 pm

Super:-) zdjęcia są różne z jednych jesteśmy bardziej zadowoleni z drugich mniej grunt to nie poddawać się:-) 🙂 Trzymam kciuki

Odpowiedz
fashionwifepro 5 lutego, 2014 - 9:37 pm

Super! Zmotywowało:)

Odpowiedz
KD 7 lutego, 2014 - 7:25 pm

Świetny post, na prawdę bardzo motywujący 🙂 Zatem będę dalej pracować nad moim blogiem 🙂

Odpowiedz
Kasia 8 lutego, 2014 - 7:38 pm

Świetny wpis, gratuluję odwagi i dystansu. To niesamowity motywator do pracy nad każdą z dziedzin własnego życia. Dzięki i pozdrawiam.

Odpowiedz
Olga 9 lutego, 2014 - 12:36 am

Po raz pierwszy piszę komentarz na Twoim blogu, wchodzę tu od czasu do czasu, a komentuję, bo wpis bardzo mi się podoba. Jest napisany z dystansem do siebie, fajnie, że pokazujesz swoje początki- każdy od czegoś zaczynał, niekoniecznie były to superpoczątki, ale to tym bardziej pokazuje Twoją przemianę i przedsiębiorczość, to jak zmienił się Twój styl i jaka jesteś przedsiębiorcza, z bloga siebie zrobiłaś markę. Super! PS bardzo Ci ładnie we włosach ze zdjęć na balkonie:) i nie wiedziałam, że masz dopiero 24 lata, tym bardziej uszanowanko. Pozdrawiam!

Odpowiedz
petitemaitresse 22 lutego, 2014 - 11:31 am

Śledzę Twojego bloga od dawna. Fenomenalna przemiana, której dokonałaś, jest marzeniem każdej z nas. Tylko czy w tym wszystkim nie chodzi o nutkę szczęścia, 'by zostać zauważonym’ ? Nie jestem pewna czy codzienna rzetelna praca na blogu pozwala zbliżyć do siebie taką rzeszę odbiorców, jaka każdego dnia zagląda tu, by podziwiać Twój rozwój. Oczywiście chapeau bas Fashionelko, trzymaj kciuki by i innym się udało. Pozdrawiam ciepło. 🙂

Odpowiedz
Agu 6 marca, 2014 - 9:43 pm

Elizko, a jak wyglądały Twoje początki w statystykach? Ile miałaś wyświetleń i komentarzy posta?

Odpowiedz
Dalena 6 maja, 2014 - 1:16 pm

A mnie rozwaliło pierwsze zdjęcie z zamazaną twarzą (w szarym sweterku) 😀
Ten wpis bardzo mnie zmotywował. Czuję, że czas wyskoczyć z jeansów i nudnych topów. Problem w tym, że chyba jeszcze nie do końca odnalazłam swój styl. Na pewno będę nad tym pracować, a ty jesteś dla mnie ogromną inspiracją oraz przykładem na to, że wszystko jest możliwe, jeżeli bardzo się tego pragnie!

Odpowiedz
youhavethat.blogspot.com 27 maja, 2014 - 9:48 pm

Super tekst. Pełen dystansu i humoru. Ja wróciłam niedawno do blogowania, bo z małym dzidziusiem w brzusiem wszystko mi się znowu chce:) Ale nie oczekuje niczego. Pisze, bo mi to sprawia przyjemność i tyle. Pozdrawiam ciepło. Bardzo lubię Twojego bloga. Podoba mi się, że nie „zcelebryciłaś” się jak inne znane blogerki, bo ich blogi, teksty i to co robią bardzo straciło na wiarygodności i nawet mi się nie chce już tego przeglądać.

Odpowiedz
sailwithmeintothedark 26 sierpnia, 2014 - 12:04 pm

Bardzo mi się podoba, że potrafisz się śmiać sama z siebie, że masz do siebie dystans. Świetny blog! 🙂

Odpowiedz
Alabasterfox 19 września, 2014 - 2:21 pm

Szalenie inspirujący wpis. To naprawdę ogromny plus dla Ciebie, że potrafisz spojrzeć na siebie z takim dystansem, a przy tym niezwykle zmotywować innych do działania.

Odpowiedz
Ola (littlestripedmug) 19 września, 2014 - 2:47 pm

Świetny wpis, który pokazuje, że traktujesz czytelników na równi z sobą, że jesteś po prostu super dziewczyną :), która ma do siebie dystans – mimo, że prowadzę bloga w zupełnie innej dziedzinie, to zmotywowałaś mnie :D. Dzięki i pozdrawiam :).

Odpowiedz
Flowerfairy 19 września, 2014 - 3:21 pm

<3 pozycja na bociana 😉 pewnie chodziło o to, żeby pokazać buty 😉 dobrze kombinowałaś 😉

Lubię przeglądać stare wpisy blogerek 😉 Twoje i te u Macademian Girl to moje ulubione 😉

W okresie "zdjęć balkonowych" miałaś piękne długie włosy. Nie kusi Cię żeby wrócić do długich włosów? 🙂

Odpowiedz
Eliza Wydrych Strzelecka 19 września, 2014 - 3:34 pm

czasem kusi, ale jak już są długie to mam ochotę obciąć 😛

Odpowiedz
Maleńka bloguje 19 września, 2014 - 4:16 pm

Świetna motywacja 😀

Odpowiedz
Anna ANTJE 19 września, 2014 - 4:32 pm

Hehe przyznam szczerze, że rozbawił mnie Twój komentarz odnośnie patrzenia w dół 🙂 Mój fotograf podczas niemal każdej sesji prosi o to, bym patrzyła w dół na przynajmniej jednym z kadrów 🙂 I o dziwo na tych zdjęciach najlepiej zawsze wyglądam 😀
Świetny post i miło tak powspominać…

Odpowiedz
Anonim 19 września, 2014 - 6:20 pm

Gdzie Ty mieścisz te wszystkie ciuchy ze stylizacji? Sprzedajesz?

Odpowiedz
ada M 19 września, 2014 - 7:03 pm

Eliza czy w tamtym czasie byłaś uważana za osobę dobrze ubraną??? 😉
Chodzi mi o to…wiesz jak postrzegali Cię znajomi?? 😉

Odpowiedz
Eliza Wydrych Strzelecka 19 września, 2014 - 7:07 pm

nie wiem, nigdy ich o to nie pytałam 😀

Odpowiedz
majlaa 19 września, 2014 - 9:04 pm

Sama kilka razy wracałam już do tego wpisu. Fajnie opisane początki na blogu. Sama zaczynam, dlatego jestem w temacie, haha!

Odpowiedz
gocha 19 września, 2014 - 10:37 pm

mam tą spódnicę w kwiatuszki? ;p kupiona na szafie wtedy widzialam twoje zdjecie jako „inspiracja ” 🙂

Odpowiedz
e. 22 września, 2014 - 5:33 pm

http://fashionelka.pl/wp-content/uploads/2014/01/karmel3-685×1024.jpg skąd torebka? bo mam identyczną z bazarku i aż jestem w szoku, że ją tutaj zobaczyłam 🙂

Odpowiedz
Eliza Wydrych Strzelecka 22 września, 2014 - 5:42 pm

Z primark’u swego czasu była baaardzo modna!

Odpowiedz
Anonim 26 września, 2014 - 10:08 am

Witaj!
Bardzo fajny wpis..
Rownież jeatem osoba która chciałaby robic to co lubi,jednym słowem uwielbiam mode a przede wszysykim lubie zdjecia i pomyślałam Ze zakładając bloga bede mogła wyrazić siebie.
Oczywiście bez porównaniach blog przy twoim i innych zaawansowanych blogerkach jest bardzo malutki 😀
Pozdrawiam serdecznie !
Beatrinka.blogspot.com

Odpowiedz
Anonim 28 grudnia, 2014 - 11:09 am

Najlepsza jest pozycja „na bociana”, jedna noga skrzyżowana;)))

Odpowiedz
Santi 24 stycznia, 2015 - 6:53 pm

Dopiero co tu wpadłam – ktoś mi napisał (i to chyba przez przypadek, że od Ciebie trafił do mnie) – ale ten wpis mnie ujął. Dystansem. I autentycznością. Mój dzień dzisiaj jest bardz o tym, że nikt nie jest w czymś dobry, jeśli robi to po raz pierwszy… A ja? Ja też śmieję się ze swoich początków i pomysłów.

Odpowiedz
zos 16 marca, 2015 - 7:15 pm

jestes cudowna z tym dystansem do siebie. absolutnie!:)

Odpowiedz
The KOBAGA 16 marca, 2015 - 7:21 pm

Fash a jaka jest Twoja opinia o tych, co chwalą mówiąc „mialas szczescie”, „w dobrym czasie zaczelas” ? Uwazasz ze cos w tym jest czy jednak nie wszystko jest kwestią przypadku, a raczej to cięzka praca wynagrodzily Twoje starania?

Ja osobiście nie lubię, gdy ktoś mowi że mialam szczescie bo to faktycznie nie jest kwestia przypadku, dziwnych zbiegow okolicznosci, a wlasna zasluga.

Pozdro!
PS. bede chyba jako 300 komentująca 😀 😀 😀

Odpowiedz
Kinga Kornacka 16 marca, 2015 - 7:28 pm

Poza na bociana <3 Wchodząc w link myślałam, że będzie tylko jadno takie zdjęcie, a tu proszę.. cała kolekcja 😉

Odpowiedz
mm 16 marca, 2015 - 7:33 pm

ja cię uwielbiałam w tamtym okresie. byłaś taka naturalna, każda dziewczyna mogła się z tobą utożsamiać. pamiętam jak wyjeżdżałaś do londynu i przywoziłaś tony ciuchów z primarku i zegarki na palec z clarie’s. ehh, sentymenty…

Odpowiedz
Ania Nawojczyk 16 marca, 2015 - 7:54 pm

Kiedyś i Ja miałam plan na blog modowy. Pamiętam swoje konto na pingerze i zdjęcia robione w łazience w pracy, gdzie byłam na stażu;-) aż łezka się w oku kręci;-)

Odpowiedz
Kaja 16 marca, 2015 - 9:10 pm

Boskie! rzeczywiście uśmiałam się :))))
wiesz, że na zdjęciu z podpisem 'Zawadiacki uśmiech obowiązkowy’ przypominasz trochę Dodę? 😉
a bocian – po prostu pure love!
pozdrawiam:)

Odpowiedz
Anonim 16 marca, 2015 - 9:16 pm

Ja muszę przyznać, że niedawno podjęłam taką decyzję… O zmianie. I za kilka miesięcy minie rok od założenia własnej działalności. Wiem, że jeszcze dłuuuga droga przede mną, ale od czegoś trzeba zacząć 😉 i też założyłam bloga, związanego z moją działalnością, chociaż czasem ciągnie mnie, żeby w nim napisać coś więcej i wejść w tematy „życiowe”.. ale póki co, to jakoś uważam, że mogłoby się to gryźć 😉
I choć jestem starsza o kilka lat od Ciebie, to nie ubolewam, że dopiero zaczęłam, bo przecież już w momencie podjęcia decyzji nasze życie się zmienia 😉 Jestem ciekawa gdzie ja będę za kilka lat.. 😉 Pozdrawiam i gratuluję!

Odpowiedz
Justyna 16 kwietnia, 2015 - 9:55 pm

Dobrze powiedziane – w momencie podjęcia decyzji nasze życie się zmienia 🙂

Odpowiedz
olkam 17 marca, 2015 - 4:06 pm

A co jest zlego w noszeniu tunik do rajstop :p?

Odpowiedz
Mamusiowato 18 marca, 2015 - 8:42 am

Zdjęcia niczym bocian <3
Fajnie że masz do tego taki dystans, wielu wstydzi się swoich początków zupełnie nie wiem dlaczego..

Odpowiedz
minawetp 21 marca, 2015 - 6:32 am

ELizo nawet nie wiesz ile dał mi ten wpis…. dziękuję, ja od trzech lat też prowadzę bloga, był on dość popularny na WP ale z pisaniem w domu musiałam się ukrywać, mój mąż był przeciwny tej mojej pasji, szkicowałam, pisałam wiersze, projektowałam, szyłam, pisałam wiele artykułów o seksie, Cała prawda o przyrządzie męskości, co dzieje się w myślach faceta po 40 tce, Porozmawiajmy bez skrępowania o higienie intumnej to moje, niestety eszystko robiłam. Jak bardziej dziennikarz, chciałam bardzo pisać o sobie ale kłóciłam się o to z mężem, bo mi nie wolno było wklejać swoich zdjęć i pisać o życiu prywatnym a jak bardzo czasem chciałam, może dlatego ninni nie pokochali mojego bloga, niewiem, pózniej przeniosłam się na swoją domenę, ograniczona domowymi kłótniami o blog, zaniedbałam go, w końcu po wieloletniej walce z mężem o tolerancję do tego co robię, przegrałam ją, mąż mnie zdradził, zakochał się w innej kobiecie i zostawił z trójką dzieci bez mieszkania, obwinia mnie za rozpad naszego wieloletniego małrzeństwa, bo był dla mnie ważny blog…. jest mi bardzo przykro na ten momeny i ryczeć mi się chce że musiałam ponieść taką cenę przez swoje pasje, dzięki temu wpisowi spróbunę się odbudować i na nowo zacząć żyć, i cieszyć się znów blogowaniem, pozdrawiam i zazdroszczę męża który rozumie to co robisz….

Odpowiedz
Ola 25 marca, 2015 - 3:41 pm

bardzo ladnie wygladałaś ścięta na boba 🙂

Odpowiedz
Justyna 16 kwietnia, 2015 - 9:51 pm

Zmotywowałaś mnie, by trwać w tym co robię, mimo, że miałam chwilę zwątpienia, dzięki 🙂

Odpowiedz
Julia 12 sierpnia, 2015 - 1:46 pm

Świetny post. Dzięki niemu jestem bardziej zmotywowana do rozpoczęcia trudnego początku na moim nowym blogu.

Odpowiedz
YENNA 4 września, 2015 - 12:46 am

Naprawde swietny wpis! Troche sie posmialam 😉 fajnie ze masz dystans do siebie. Ja wlasnie zaczynam z blogowaniem I tak przypadkiem trafilam na twojego bloga. Bardzo mi sie podoba. Pozdrawiam

Odpowiedz
Dorota 21 września, 2015 - 6:09 pm

Ja zakładając bloga nie miałam w ogóle pomysłu ,pisałam o wszystkim i o niczym .Jednak stwierdziłam ,ze nie jest to przemyślane i usunełam bloga .Po jakimś czasie znów założyłam ale znów było to samo .No i ostatnio założyłam bloga modowego z połączeniem lifestyle .A co mnie przełamało ? Pierwsza sesja zdjęciowa robiona w domu ,w pokoju .Było to moje marzenie ,choć stylizacja nie jest bardzo zaskakująca ale i tak się cieszę że robię to co kocham i mogę czerpać z tego satysfakcję .Uwielbiam czytać blogi różnorodne ,bo na każdym blogu mogę się czegoś dowiedzieć lub zaczerpnąć inspiracji i motywacji .Dlatego fajnie założyć bloga 🙂

dororetka.blogspot.com

Odpowiedz
Agata 3 listopada, 2015 - 2:38 pm

Początki bywają trudne… Dziękuję za ten wpis! Nabrałam trochę pewności siebie, ponieważ dopiero zaczynam swoją przygodę z blogowaniem. Mam głowę pełną pomysłów i tylko czekam aż je zrealizuję 🙂 Pozdrawiam

Odpowiedz
PASSION IS MY GREAT LOVE 7 lutego, 2016 - 6:03 pm

Gratuluję tak dużego sukcesu! 😀 Co do wpisu śmieszne były te zdjęcia z zamazaną twarzą 😛 Jednak od czegoś trzeba zacząć.

Odpowiedz
Signorina 28 marca, 2016 - 6:37 pm

Masz mega dystans do siebie 🙂 Ja od niedawna zaczęłam prowadzić bloga – tak, to prawda, początki są trudne… jednak tak jak mówisz nie można się poddawać, dziękuje za ogromny zastrzyk motywacji – świetny wpis! 🙂

Odpowiedz
Domi 29 marca, 2016 - 10:34 am

Świetny wpis. Pokazuje jak to wszystko wyglądało kilka lat temu, a jak wygląda teraz. Bloga mam od 2009 roku, więc też trochę siedzę w blogosferze i kiedyś wyglądało to zupełnie inaczej.

Dziś dużą wagę przywiązuje się do estetyki. Nie jest się już także anonimowym, jak to wyglądało kilka lat temu. To pewnie za sprawą mediów społecznościowych, gdzie jednak pokazujemy jakąś część naszego życia.

Jakiś czas temu musiałam przejrzeć stare posty od początku prowadzenia bloga (awaria) i też u mnie się dużo pozmieniało. Kiedyś zdjęcia robione na pralce/obrusie i w innych dziwnych miejscach. Dziś Czytelnik jest bardziej wymagający i oczekuje więcej, więc więcej też trzeba dać od siebie – autora bloga.

Gratuluję sukcesu. Zawsze powtarzam, że jesteś żywym przykładem człowieka, który umie łączyć pasję z ciężką pracą 🙂

Odpowiedz
System walk 8 lipca, 2016 - 11:48 am

Mogłabyś dokładniej opisać gdzie, co i jak – przyda się początkującym.

Odpowiedz
Weronika 22 marca, 2017 - 1:31 pm

Początki chyba zawsze są trudne. Dodałaś mi trochę motywacji i za to ci dziękuję. Warto wierzyć w swe marzenia. Serdecznie Cię pozdrawiam.

Odpowiedz
Izabela 13 sierpnia, 2017 - 2:19 pm

Idealna klepsydra <3 zazdro

Odpowiedz
Freewolna 13 sierpnia, 2017 - 9:46 pm

Wiesz, co jest fajne? Że widać, jak dojrzewałaś w stylizacjach 🙂 Te późniejsze zą wysmakowane i dojrzałe, po prostu bardzo kobiece. Ja też czasami wracam do starych wpisów i o matko…

Odpowiedz
asia/wkawiarence.pl 16 sierpnia, 2017 - 12:31 am

uwielbiam kobiety „z jajem” i we wpisie to pokazałaś. Kiedyś większość z nas wyglądała „nietypowo” jak na teraźniejsze czasy. Na 1 roku studiòw ja biegałam w glanach i ramonesce, a i teraz jako matka tròjki, po kilkunastu latach pracy w banku z przyjemnością spowrotem bym to na siebie zarzuciła. Bo to coś co jest w nas, w środeczku, w naszym wnętrzu, nas wyròżnia. Wiele osòb z mojego środowiska jest zaskoczonych, że prowadzę blog i piszę. I wspiera mnie słowami – ròb to nadal. Milion miałam niepewności. Ale skoro lubimy, to còż stoi na przeszkodzie. Tylko my sami i nasza wewnętrzna niepewność. Gratuluję Ci wszystkiego co osiągnełaś i oby Ci „czepialscy” trochę odpuścili bo tylko to świadczy o braku kultury z ich strony i gòwniarzerstwie. Pozdrawiam Cię cieplutko.

Odpowiedz

Dodaj komentarz